υπεραπλώ

-όω, ΜΑ

1. (σχετικά με τα πανιά τού πλοίου) απλώνω πάνω από το κατάστρωμα

2. παθ. ὑπεραπλοῡμαι, -όομαι

α) απλώνομαι, εκτείνομαι

β) μτφ. υπερβαίνω, ξεπερνώ («τὸ θεῑον πάσης ὑπερηπλωμένον ἁπλότητος», Μάξ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ-* + ἁπλῶ / ἁπλοῦμαι (< ἁπλοῦς)].